- skończyć ze sobą
- skończyć ze sobą {{/stl_13}}{{stl_7}}'popełnić samobójstwo': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odgrażała się, że skończy ze sobą, jeśli on nie przestanie pić. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
skończyć ze sobą
Look at other dictionaries:
skończyć — dk VIb, skończyćczę, skończyćczysz, skończ, skończyćczył, skończyćczony 1. «doprowadzić coś do końca, zakończyć jakąś czynność; ukończyć» Skończyć pracę, rozmowę, sprzątanie. Skończyć czytanie książki, pisanie listu a. skończyć książkę, list. ∆… … Słownik języka polskiego
skończyć — 1. Skończyć ze sobą «popełnić samobójstwo»: Potępiano go za to, że ją porzucił dla innej kobiety, że swym postępowaniem do tego stopnia zakłócił jej jakże chwiejną równowagę psychiczną, że ze sobą skończyła. TSt 11/1996. 2. Źle, marnie itp.… … Słownik frazeologiczny
być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… … Słownik języka polskiego
kark — m III, D. u, N. karkkiem; lm M. i «tylna część szyi granicząca z grzbietem» Gruby, szeroki, tłusty kark. ◊ Iść, jechać, lecieć, pędzić itp. na złamanie karku «iść, jechać, pędzić itp. bardzo szybko, na oślep, nie zwracając uwagi na… … Słownik języka polskiego
